Ulan be. Biz Sami Yen'in kırık koltuklarından sahaya bakarken, hatta tam da göt tarafından, anla işte Eski Açık'tan. Çamurdaki domuzlar gibi mutluyduk be abi. Kırmızı koltuklarda sapsarı çocuklardır. Orda büyüdük, ötesi yok! Eski Açık Sarı Desene'nin öyküsü o malum belgeselden daha fazlasıdır. Halen daha şansın var, öykümüzün bir parçası olabilirsin. Veda sezonunda, gel buyur, benim diyen takımların tarih olduğu, nasıl ki Prekazi, nasıl ki Hagi, öyle perişan Monaco, öyle çaresiz Bilbao; işte öyle Galatasaray! Doğu'nun bağrından kopan en güzel şeysin be Cimbom'um, şu saatte bile aklıma düşmenin nasıl bir nedeni olabilir kalb'den başka?..
