White Hinterland - Kairos (2010)

İki yıl öncesinden kulağıma çalınan bir isimdi White Hinterland. Pek üzerinde durmamış olacağım ki bu yeni albümüyle yeniden sarılıp sarmalandım kendisine. 2006 yılında Wind-up Canary, 2008’de Phylactery Factory ve şimdi de Kairos. Casey Dienel & Shawn Creeden ikilisinden oluşan grubumuzun vokal yükünü 85 doğumlu yetenekli hanımcağız Casey çekiyor. Portland’tan kendileri. Bu yılın mart ayında Kairos'u servis ettiler. 10 şarkılık haznesi olan albümümüz belli bir kimliğe bürünmüş mü tartışılır. Zira grubun eski albümlerindeki belli kalıplar yerine daha rahat, sakin ve ferah bir hava hakim Kairos’ta. Deneyselliği ve minimalist bakış açısını unutmamak lazım. Ama tüm bunlardan önemlisi Casey Dienel’in uçsuz bucaksız vokal kabiliyeti. "Güzel sesimi, daha iyi nasıl kullanabilirim ki?" diye oldukça düşünüp taşınmış anlaşılan. Ama değmiş yani, netice pek olumlu. Yeni bir melek sesli vokalistimiz oldu, sevinçliyiz. Damağımızda fazlasıyla indie/elektronik pop tadı bıraksa da elektronik darbelerden fırsat buldukça folk pop’a bile kayıyor albüm. Kalp atışını andıran ritimler, az ve öz piyano tuşları, synthesizer'la ortaya çıkan çok uluslu frekanslar ve en dipten gelen baslar. Icarus, Moon Jam, Bow & Arrow, Amsterdam ve Magnolias ise albümün olmazsa olmazları.